ΑΝΑΣΤΑΛΘΗΚΕ Η ΔΙΩΞΗ
ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΑΣ ΒΑΣΩΣ ΓΚΟΒΑ
Την
Παρασκευή 11 Ιουνίου στο β΄ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών εκδικάστηκε η
θρασύτατη μήνυση του αστυνομικού των ΥΜΕΤ
Τσοκαναρίδη για σωματικές βλάβες που υποτίθεται του προκάλεσε τον Ιούλιο
του 2014 η τότε απολυμένη καθαρίστρια Βάσω Γκόβα, κατά την διάρκεια ειρηνικής διαμαρτυρίας των απολυμένων καθαριστριών στο Υπουργείο Οικονομικών ενάντια στην έλευση της τρόικας στο Υπουργείο.
Παρότι προηγούμενο
δικαστήριο κατέληξε στην, αμετάκλητη πια, καταδικαστική απόφαση για τον ίδιο
αστυνομικό σχετικά με την κακοποίηση της καθαρίστριας Ευαγγελίας Αλεξάκη, στους
ισχυρισμούς του Τσοκαναρίδη ότι γρονθοκοπήθηκε (!) από την καθαρίστρια Βάσω
Γκόβα, αποφάσισε ότι επρόκειτο για ένα χαστούκι και απλά για «έργω εξύβριση».Ωστόσο,
ποινικά δεν υπήρξε επίπτωση στην καθαρίστρια Βάσω Γκόβα από αυτή την παρεμπίπτουσα
απόφαση.
Ο συγκεκριμένος αστυνομικός στην συνέχεια, με όχημα την εκδικητική σύλληψη και ψευδή μήνυση κατά της Γκόβα, επιδίωξε μέσω μιας πρωτοφανούς δικονομικής στρεψοδικίας να επαναφέρει την αρχική δίκη στο ακροατήριο (έκανε μήνυση για ψευδή μήνυση κατά της μήνυσης της ψευδούς καταμήνυσης της Βάσως Γκόβα για τη δική του μήνυση!), ενώ προσπάθησε μέσω ενός αήθους εκβιασμού κατά της Ευαγγελίας Αλεξάκη, να την αναγκάσει να παραιτηθεί από την αγωγή αποζημίωσης εναντίον του, υπαινισσόμενος ότι ως αντάλλαγμα θα απέσυρε την μήνυση κατά της συναδέλφου της Γκόβα.
Και αυτοί οι χειρισμοί του, ωστόσο, έπεσαν στο κενό, καθώς οι καθαρίστριες δεν υποχώρησαν και το δικαστήριο έλαβε την απόφαση να αναστείλει την ποινική δίωξη κατά της Βάσως Γκόβα και ουσιαστικά να βάλει την υπόθεση στο αρχείο. Με αυτή την απόφαση, το ζήτημα των αστυνομικών διώξεων που άνοιξε από το κράτος με τη σύλληψη και την μήνυση κατά της Βάσως Γκόβα και αφορούσε όλες τις καθαρίστριες που δραστηριοποιήθηκαν ιδιαίτερα στον αγώνα τους, έκλεισε. με θετικό γι’ αυτές τρόπο.
Το αποτέλεσμα της δίκης ήταν καρπός ενός μαραθώνιου αντοχής των καθαριστριών και ιδιαίτερα της Ευαγγελίας Αλεξάκη και της Βάσως Γκόβα, που επέμειναν μέχρι τέλους στο δίκιο του αγώνα τους κατά της αστυνομικής βίας και της τρομοκράτησής τους από το κράτος και την κυβέρνηση. Ήταν καρπός όμως και του κινήματος αλληλεγγύης, που, παρ’ όλες τις δυσκολίες που δημιούργησε η παρατεταμένη χρονική περίοδος που κράτησε με διάφορες δίκες 7 ολόκληρα χρόνια, ήταν παρών επίσης μέχρι το τέλος.
Η σημασία
του ανυποχώρητου αγώνα των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών που
δημιούργησαν με την απόλυσή τους το 2013 ένα κέντρο αγώνα – σύμβολο για κάθε
απολυμένο από τα μνημόνια της τρόικας και όχι μόνο, ήταν και παραμένει καρφί
για τους ξένους δυνάστες του ΔΝΤ και της ΕΕ, αλλά και το ντόπιο πολιτικό
προσωπικό τους.
Σήμερα, ο εμβληματικός αγώνας των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών συναντά και δίνει τη σκυτάλη στις απολυμένες συμβασιούχες του Υπουργείου Οικονομικών που πάλι διεκδικούν τα ίδια αυτονόητα: Μόνιμη και σταθερή δουλειά, κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Και αν οι πρώτες νίκησαν, είναι στο χέρι και των δεύτερων να επιβάλουν με την πάλη τους τα δίκαια αιτήματά τους!
Πρωτοβουλία για τη δικαίωση των αγωνιζόμενων καθαριστριών